உன்பாதம் துணையாகுமே
ஆறுகால் கூப்பியே
அழகான வண்டினம்அன்றாடம்தொழும்தாமரை !
ஈறிலா இன்பங்கள்
எவருக்கும் தருகின்ற
இணையில்லா செந்தாமரை!
பேறுகள் யாவையும்
தேடியே அருளிடும்
திருமகள் அமர்தாமரை!
கூறுமென் கவிதையின்
வரிகளில் பதியட்டும்
திருவடிப் பொன்தாமரை!
—
பாற்கடல் துயில்பவன்
பாதங்கள் வருடிடும்
பொன்மலர்க் கைகள் நீட்டு
தோற்றவர் வெல்லவும்
மாற்றலர் அஞ்சவும்
தாயேநல் வழிகள் காட்டு
கீற்றெனத் தென்படும்
வாய்ப்புகள் கனியவே
வந்துநீ பாதை காட்டு
—-
நேற்றுகள் வலித்ததை
நினைவிலே கொள்ளாதநிலையினை நெஞ்சில் நாட்டு!
அலைமகள் நீவந்து
அமர்கிற நெஞ்சங்கள்
அலைபாய வழியில்லையே!
நிலைகொண்ட உறுதிகள்
நடுங்காமல் வளர்ந்திட
வேறேதும் கதியில்லையே
தலைகளில் மகுடங்கள்
திகழ்வதும் விழுவதும்
தாயேஉன் முடிவல்லவோ
விலையிலாக் கருணையே
வாழ்வெனும் புதிருக்குன்
விழிகளே விடையல்லவோ !
——-
மாலவன் இதயத்தின்
மையமே வையத்தின்
மங்கலக் கீர்த்திமலரே !
நீலமா மேனியில்
நீந்திடும் மீன்விழி
நளினமே! வண்ண வடிவே!
காலத்தின் சுழற்சிகள்
காக்கின்ற அன்னமே
கனதனச் செல்வ நிலையே
ஓலங்கள் தாங்காத
ஒப்பிலாத் தாய்மையே
உன்பாதம் துணையாகுமே
