ஒருசொல் ஒலித்திடும் சந்நிதியில்-அதை

உண்மையில் அவள்தான் சொல்வாள்

ஒருபூ உதிர்ந்திடும் பீடந்தனில்-அந்த

உன்னதம் அவள்தான் செய்வாள்

ஒருவில் தெரியும் செங்கரும்பில்-அதில்

ஒருகணை அவள்தான் எய்வாள்

ஒருகண் தெரியும் திருநுதலில்-அதில்

உறுகனல் வினைமேல் பெய்வாள்

குவியும் மாலைகள் நடுவினிலே-அவள்

குளிர்முகம் குறும்பாய் சிரிக்கும்

தவங்கள் எத்தனை செய்தோமோ-அவள்

திருமுன் எல்லாம் பலிக்கும்

கவலைக் குமிழ்கள் எல்லாமே- அவள்

கடைவிழி பட்டுத் தெறிக்கும்

சிவனின் கண்டம் பதிந்தவிரல்-வரும்

ஜென்மத் தொடர்ச்சிகள் அறுக்கும்

கடவூர் வீதிகள் அனைத்திலுமே -அவள்

கால்கள் பதித்து நடந்தாள்

தொடரும் சலங்கை ஒலியாக -நம்

திசைகள் அனைத்தையும் அளந்தாள்
இடர்களின் சுமையில் திணறுகையில்-அவள்

 இருதோள் பலமென எழுந்தாள்

முடிவில்லாத  கதைகளுக்கோ -அவள்

முற்றுப் புள்ளியாய் மலர்ந்தாள்

ஆலய மணியின் அதிர்வலைகள் -அவள்
அழகிய மலர்ப்பதம் தேடும்
கோலக் குங்கும கதகதப்பில் -நம்
குழப்பங்கள் எல்லாம் தீரும்
வாலைத் திருவுரு அபிராமி -அவள்
வாசலில் நம்முயிர் வாழும்
நீலியின் மர்மப் புன்னகையில் -இந்த
நிகழ்கணம் நிகழ்ந்திடலாகும்

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *