Blog

/Blog

எஸ்.எஸ்.ஆருடன் இரண்டுமணி நேரங்கள்

பாரதியார் பல்கலைக்கழகத்தின் செனட் உறுப்பினராக இருந்த நேரம்.பல்கலைக்கழகம் சார்பில் அண்ணா நூற்றாண்டு விழாவிற்கான பதிப்புக் குழுவில் முக்கியப் பொறுப்பில் இருந்தேன். அண்ணாவுடன் பழகியவர்கள்  சிலரை நேரில் சந்தித்து அவர்கள் நினைவலைகளைப் பகிரச் செய்யும் நோக்கில் நான் சந்தித்த சிலரில் முக்கியமானவர் இலட்சிய நடிகர் எஸ்.எஸ்.ஆர். தொலைபேசியில் இரண்டுமுறை தொடர்பு கொண்டபோது “எழுதியனுப்புகிறேன் தம்பி”என்றார்.நினைவூட்டலுக்காக மீண்டும் அழைத்த போது அவர் துணைவியார்,”அவரு எங்கேங்க எழுதி அனுப்பப் போறாரு?நீங்க நேரில வந்து வாங்கீட்டுப் போயிடுங்க” என்றார்.. வீட்டின் பெயரே அண்ணா ...

யாரோ தேய்த்த எடைக்கல்

சின்னச் சின்ன தோல்விகளை சொல்லித் திரிவேன் நானாக “என்ன?எப்போ?”என்றபடி எதிரிகள் எல்லாம் கதை கேட்பார் இன்னும் கொஞ்சம் சுவைசேர்த்து இட்டுக் கட்டிப் பரப்பிடுவேன் தன்னை மறந்த மகிழ்ச்சியிலே தாமும் கதைசொல்லப் புறப்படுவார் “சேதி தெரியுமா” என்றவரும் சேர்த்துப் பரப்பிய கதையெல்லாம் காதில் வந்து விழும்முன்னே களத்தில் இறங்கி நடந்திருப்பேன் மீதி வெற்றிகள் எதையும்நான் மறந்தும் வெளியே சொல்வதில்லை நீதி இதிலே உண்டென நான் நீட்டி முழக்கவும் போவதில்லை நம்மைப் பற்றிப் பேசுபவர் நாக்குச் சுகத்தில் நின்றிடுவார் இம்மி ...

ஒரு சொல்

ஒருசொல் சொன்னது வானம்- அதன் ஒவ்வோர் எழுத்திலும் ஒவ்வொரு விடுகதை ஒருசொல் இசைத்தது கானம்- அதன் ஒவ்வொரு ஸ்வரத்திலும் ஒவ்வொரு பழங்கதை ஒருசொல் உரைத்தது ஞானம்-அதன் ஒவ்வோர் இடுக்கிலும் மௌனத்தின் வினாவிடை ஒருசொல் உரைத்தது காலம்-அதன் ஒவ்வோர் அதிர்விலும் ஒவ்வொரு சிறுகதை  ஒருசொல் எறிந்தது வானம்-அதில் ஒவ்வோர் உயிருக்கும் ஒவ்வொரு சேதி ஒருசொல் அடைந்தது வேதம்-அதில் ஒவ்வொரு யுகத்துக்கும் ஒவ்வொரு நீதி ஒரு சொல் சொன்னது காலம்-அதில் ஒவ்வோர் ஆணிலும் பெண்ணொரு பாதி ஒருசொல் வளர்த்தது யாகம்-அதில் ...

படகாட்டம்

பால்வெளி விரித்த படுக்கையின் விரிப்பில் நூறு சுருக்கங்கள் நீவி நிமிர்கையில் காலப் போர்வையைக் கைகளில் மடிக்கும் காதல் பெருக நின்றிருந்தாய் நீ… நிகழ்கணம் மீது நித்திரை கொண்ட என் இதழ்களில் ஏதோ எழுத வந்தவள் கீற்று வெளிச்சம் வீசிய வெய்யில் திகைக்கும் படியாய்திரைச்சீலை இழுத்தாய். அந்தக் கணமே அடர்ந்த இருளின் நதியில் இறங்கி நீந்திய உன்னைப் படகென உணர்ந்து பாய்ந்தேறியதும் துடுப்புகள் கைக்குத் தட்டுப்பட்டன.. அந்தகார இருள்மிசை துலங்கிய நட்சத்திரங்கள்  இரண்டின் வெளிச்சம் இன்னும் உந்த என்னைத் ...

என்ன நாடகம் இது

வெள்ளிச் செதில்கள் மின்னும் ஒருகயல் வெள்ளப் பெருக்கில் திரிகிறது துள்ளும் நதியின் அலைகள் நடுவே தூண்டில் எங்கோ தெரிகிறது கொள்ளை அழகில் மின்னும் பனியில் கொஞ்சும் ஈரம் உலர்கிறது வெள்ளைப் பனியை விசாரிக்கத்தான் வெய்யில் மெல்ல வருகிறது பொற்குடம் தன்னில் நிறையத் தானே பசும்பால் அன்று பெருகியது கள்குடம் நிறைத்து தீஞ்சுவை திரித்து கடவுளின் நாடகம் தொடங்கியது வேலன் திருவடி சேரத்தானே வண்ணச் சிறுமலர் அரும்பியது காலம் அதனைக் குரங்கின் கைகளில் கொடுத்துப் பார்க்க விரும்பியது அழகாய் ...

தமிழாக மலர்வாள்

வெற்றிக்குத் திருவடிவம் சக்தி-அவள் வீறுகொண்டு வருகின்ற கோலம் முற்றிநிற்கும் அசுரகுணம் வீழும்-ஓம் முந்திவரும் தந்ததிமி தாளம் பற்றுகளை வெட்டிவிடும் சூலம்-அவள் பொறுப்பதில்லை பக்தரது ஓலம் நெற்றிக்கு நடுவிலொளிர் நீலம்-அவள் நிறம்தானே அனைத்துக்கும் மூலம் தாமதங்கள்  செய்வதில்லை சக்தி-அவள் தருகின்ற தருணத்தை உணர்வாள் நாமங்கள் ஆயிரமும் சொன்னால்-அந்த நாவினிலே தமிழாக மலர்வாள் காமங்கள் மாற்றுகிற அன்னை-ஈசன் காதலிலே கன்னங்கள் கனிவாள் ஆமவளின் ஆசையிந்தப் பிரபஞ்சம்-எல்லாம் ஆக்கிவிட்டும் கன்னியாக ஒளிர்வாள் நில்லாத அருவியவள் கருணை -அதில் நனைந்தவர்க்கு வினையழுக்கு போகும் ...
More...More...More...More...