இருபத்தோராம் நூற்றாண்டில் சேக்கிழார்-22
இவற்றை தாண்டி தொண்டர்களுடைய அரிய இலக்கணம் ஒன்றையும் சேக்கிழார் சொல்கிறார். ஒருவன் இறைவன் இடத்திலே பக்தி செலுத்துவதுகூட பயன் கருதி அமையக் கூடும். எல்லா பற்றுகளையும் துறந்து நான் இறைவனை வேண்டினால் எனக்கு வீடுபேறு தருவான் என்கிற அடிப்படை எதிர்பார்ப்பாவது ஒரு பக்தனிடத்தில் இருப்பது இயற்கை. ஆனால் இந்த திருத்தொண்டர்கள் எத்தகையவர்கள் என்றால் இறைவனிடத்து கொண்ட அளப்பரிய அன்பு காரணமாய் இறைவனை வணங்குவதே முக்கியம் என்று கருதுவார்கள் தவிர, இறைவனை வணங்குவதால் தனக்குக் கிடைக்கிற வீடுபேற்றைக்கூட அவர்கள் ...
இருபத்தோராம் நூற்றாண்டில் சேக்கிழார்-21
‘ஓடும் செம்பொனும் ஒக்கவே நோக்குவார்’ என்கிறார் சேக்கிழார். அது எப்படி ஓட்டையும் செம்பொன்னையும் ஒன்றாகவே பார்ப்பது என்றால், அதற்கு திருநாவுக்கரசு நாயனார் புராணத்தில் ஓர் ஆதாரம் இருக்கிறது. நாவுக்கரசரின் பற்றற்ற மனப்பான்மையை வெளிப்படுத்த விரும்பிய இறைவன் ஒரு காரியம் செய்தான். ஆலயங்கள் தோறும் கல்லை அகற்றி புல்லை அகற்றி தன் கையில் இருக்கின்ற உழவாரப் படை கொண்டு உழவாரப் பணிசெய்பவர் திருநாவுக்கரசர். அப்படி மண்ணில் இருக்கிற புல்லையும் கல்லையும் சீர்படுத்திக் கொண்டிருக்க அவர் மண்ணை தோண்டத் தோண்ட ...
இருபத்தோராம் நூற்றாண்டில் சேக்கிழார்-20
சேவை மனப்பான்மை மனிதனுடன் ஒட்டிப் பிறந்த ஒரு குணம். அடுத்த உயிர் நலம் பெறும்படி, மகிழ்ச்சி பெறும்படி செய்ய வேண்டும் என்கிற உந்துதல் எல்லோருக்குமே உண்டு. பிறந்து வளர்ந்த சூழ்நிலை, வாழ்கிற சூழல் போன்றவற்றின் அடிப்படையில் அவற்றின் விகிதாச்சாரங்கள் வேறுபடலாமே தவிர உலகின் பெரும்பான்மையான மனிதர்களுக்கு தொண்டு என்கிற உந்துதல் உயிரிலேயே உள்ளது. ஒரு நல்ல தொண்டன் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதற்கு இலக்கணமாய் இருக்கிறது திருத்தொண்டர் புராணம். இன்று பொதுத்தொண்டு என்ற பெயரால் பலரும் சுயநலப்போக்கில் ...
இருபத்தோராம் நூற்றாண்டில் சேக்கிழார்-19
சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் புராணத்தில் ஆலாலசுந்தரர் வழிவழியே தனக்கு அடிமை என்று எழுதப்பட்ட ஓலையினை இறைவன் சிவனடியார் வேடம் தரித்து கொண்டு வருகிறார். அதை நம்பாத சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் கையிலே அந்த ஓலையை வாங்கிப் பார்க்கிறார். அது உண்மை என்று தோன்றுகிறது. உடனே, தன் திருமணத்திற்கு வளர்க்கப்பட்ட வேள்வி நெருப்பில், அந்த ஓலையினை சுந்தரர் போடுகிறார். ஊரார் முன்னிலையில் இந்த வழக்கு கொண்டு செல்லப்படுகிறது. மூத்த சிவனடியாராக வந்த சிவபெருமான் தன் மடியில் இருந்து ஓர் ஓலையை எடுத்து, ...
இருபத்தோராம் நூற்றாண்டில் சேக்கிழார்-18
சிவகாமி ஆண்டார் பூக்குழலை எடுத்துக்கொண்டு முன்னே செல்ல அரசனுடைய பட்டத்து யானை மதம் கொண்டு அந்த பூக்குழலைப் பிடுங்கி காலாலே துவம்சம் செய்கிறது. இறைவனுக்குரிய மலர்கள் இப்படி தெருவில் இறைந்துபட்டனவே என்ற வருத்தத்தில் சிவகாமி ஆண்டார் ஓலக்குரல் எழுப்ப அந்தக் குரல் கேட்டு எறிபத்தநாயனார் அங்கே எழுந்தருள்கிறார். எங்கெல்லாம் சிவனடியாருக்குத் துன்பம் நேர்கிறதோ அங்கெல்லாம் அந்தத் துன்பத்தை நீக்கும் பொருட்டு கையில் மழுவோடு அங்கே சென்று சேருவார் எறிபத்தர். இன்று அவசரப் போலீஸ் என்று அழைக்கக் கூடிய ...
இருபத்தோராம் நூற்றாண்டில் சேக்கிழார்-17
அடிப்படையில் சேக்கிழார் அமைச்சராக இருந்தவர். ஆட்சி பொறுப்பின் நுட்பங்களை நன்கு உணர்ந்தவர். பெரிய புராணத்தில் புகழ்ச்சோழர் போன்ற அரசர்கள் காணப்படுகின்றனர். பல்வேறு தொழில்களில் ஈடுபட்ட நாயன்மார்கள் பெரிய புராணத்தில் பேசப்படுகின்றனர். காவியத்தை எழுதிச்செல்கிறபோதே ஆட்சிப்பொறுப்பின் நுட்பங்களை, நிர்வாகவியல் நுணுக்கங்களை இடம்பெறச் செய்வது சேக்கிழாரின் தனித்த சிறப்புகளில் ஒன்று. எறிபத்தநாயனார் புராணங்களில் அத்தகைய நுட்பங்களை நாம் காண முடியும். சிவகாமி ஆண்டார் என்ற முதிர்ந்த சிவனடியார் தினமும் இறைவனுக்குரிய மலர்களைக் கொய்து பூசனைக்குக் கொண்டு செல்லும் பழக்கம் உடையவர். ...