Blog

சீடனாய்… சேவகனாய் ஜெயகாந்தன் எழுதிய மிகச் சிறந்த சிறுகதைகளில் ஒன்று குருபீடம். சோம்பலும் அலட்சியமும் திமிர்த்தனமுமாய் வாழ்கிற பிச்சைக்காரன் ஒருவன் அந்த ஊரின் வீதிகளில் திரிவான். ஒருநாள், கண்களில் வெளிச்சமும், நெற்றியில் திருநீருறுமாய் ஓர் இளைஞன் அவனை வந்து வணங்குவான். தன் குரு அந்தப் பிச்சைகாரன்தான் என்று கனவில் கண்டு கொண்டதாகவும் அவனுக்குத் தொண்டு செய்வதே தன் கடமை என்றும் அந்த இளைஞன் சொல்வான். நாளடைவில் பிச்சைக்காரனுக்கு ஊரெங்கும் புகழ் கூடும். அவனுடைய வாழ்க்கை மாறும். ஒரு ...

‘கண்ணன் என் அரசன்’ என்று கண்ணனின் போர்த்திறம் பற்றிப் பாட வருகிறான் பாரதி. “பகைமை முற்றி முதிர்ந்திடும் மட்டிலும் பார்த்திருப்பது அல்லாமல் ஒன்றும் செய்திடான்! நகை புரிந்து-பொறுத்துப்பொறுத்து-ஐயோ நாட்கள், மாதங்கள், ஆண்டுகள் போக்குவான்!” இந்த வரிகள், ஓஷோ சொல்கிற ஜூடோ கலையினை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது. இன்னொன்றையும் ஓஷோ சொல்கிறார். “கண்ணன் பகைவர்களை வெல்வதெல்லாம் விளையாட்டாகவும் வேடிக்கையாகவும் நிகழ்ந்திருக்கிறது-? If Krishna won against his powerful enemies, the reason was that for him, fighting ...

வெற்றியா? விளையாட்டா? எல்லோரையும் எல்லா விதங்களிலும் வெற்றி கண்டதாகத்தான் கண்ணனின் வாழ்க்கை இருந்திருக்கிறது. உரலோடு கட்டப்பட்ட குழந்தை உரலை இழுத்துக் கொண்டே அரக்கர்களைக் கொல்கிறது. பால் கொடுத்துக் கொல்ல வந்த பூதகியைக் கொல்கிறது. வளர்ந்த பிறகும் இந்த வெற்றி வரலாறு தொடர்கிறது. காளிங்க நர்த்தனம், கோவர்த்தன கிரியைக் குடையாக்கிய சம்பவம் என்று பட்டியல் நீள்கிறது. பாரதப் போர்வரையில் வந்து நிற்கிற கண்ணனின் வெற்றிகள் பற்றி ஓஷோவிடம் கேட்கிறார்கள். சிசுபாலனைக் கொல்வதற்கு முன் தன் மேல் ஏவப்பட்ட 999 ...

கண்ணனைத் தன் தந்தையென்று பாடுகிற பாரதி, கண்ணனின் மேன்மைகளைப் பாடிக் கொண்டு வருகிறபோதே, “பல்வகை மாண்பினிடையே – கொஞ்சம் பயித்தியம் அடிக்கடி தோன்றுவதுண்டு நல்வழி செல்லுபவரை- மனம் நையும் வரை சோதனை செய் நடத்தையுண்டு” என்று பாடுவது கூர்ந்து நோக்கத்தக்கது. “மனம் நைகல்” என்பது மனம் நொந்து இறைவனை ஏசுவதல்ல. ‘தான்-தனது’ என்பன போன்ற எண்ணங்களுடன் மனதுக்கிருக்கும் கடைசி இழையும் நைந்து போகும் வரை என்பதை இதன் பொருள். இது தொடர்பாக ஓஷோ ஒன்றைச் சொல்கிறார். ‘தான்-தனது’ எனபதைக் ...

பாகவதக் கண்ணனும் பாரதக் கண்ணனும் வேறு வேறு என்றிருக்கும் கதைகள் தொடங்கி, குருஷேத்திர யுத்தம் ஓர் உருவகம் என்ற காந்தியின் கருத்து வரை அனைத்தையும் ஓஷோ நிராகரிக்கிறார். சூர்தாஸ், கண்ணனின் பாலபருவத்தை மட்டுமே பாட, கேசவதாஸ் கண்ணனின் இளமைப் பருவத்தை மட்டுமே பாடுகிறார். இதற்கெல்லாம் அவரவரின் மன எல்லைகளே காரணம் என்கிற ஓஷோ. “கண்ணன் ஒரு விரிந்த சமுத்திரம். அந்தக் கடல் நீரில் கொஞ்சம் எடுத்து குளமாக்கி, இதுதான் கண்ணன் என்று சொல்பவர்கள் கண்ணனின் ஒரு துளியைக் ...

நிறந்தனில் கருமை கொண்டான் 1970 அக்டோபர் நான்கு. கண்ணனைப் பற்றி குலுமணாலியில் ஓஷோவின் பதினெட்டாவது சொற்பொழிவு நடைபெறுகிறது. அப்போது ஒருவர் கேட்கிறார். “பற்றற்று வாழ்ந்தவன் கண்ணன் என்று சொல்கிறீர்கள். அப்படியரு வாழ்க்கை சாத்தியமா” என்று. இது குறித்த நீண்டதொரு விளக்கமளிக்கிறார் ஓஷோ. “கண்ணனைப் பொறுத்தவரை பற்றற்ற தன்மைதான் மனித இயல்பு. மனிதன், தன் இயல்பிலிருந்து மாறிப்போய் தான் பற்றுகளுக்குள் சிக்குகிறான். பற்று உஷ்ணம் என்றும் வெறுப்பு குளுமை என்றும் வைத்துக் கொள்ளுங்கள். தண்ணீரை சுட வைத்தால் சூடாகிறது. ...