மூடிக் கிடந்த குளிர்பெட்டி – அதில் மூச்சினைத் தொலைத்துக் கிடந்தானே பாடி முடிந்த கீர்த்தனையாய் – எங்கள் பாட்டுடைத் தலைவன் தெரிந்தானே மேடுகள் ஏறிய ஜீவநதி – நெடும் மௌனத்தில் தூங்கிய தருணமிது கூடு…

காதில் விழுந்த கேலிச் சொற்களைக் காற்றில் எறியுங்கள் வீசிய பந்தாய் திரும்பிப் போகும்….. விட்டுத் தள்ளுங்கள் வாதம் செய்பவர் வழியில் வந்தால் விலகிச் செல்லுங்கள் வாழ்வில் நினைத்ததை அடைவதன் மூலம் வெற்றி கொள்ளுங்கள் குறுக்குப்பாதை…

யாரோ உருட்டிய பகடையிலே ஏதோ விழுவதா உன்வாழ்க்கை? ஊரோ உலகோ கொடுப்பதல்ல உனக்குள் இருப்பதே உன்வாழ்க்கை நீரோ நெருப்போ எதுவரினும் எல்லாம் நமது செயலாலே போரோ புகழோ எல்லாமே பழகும் நமது இயல்பாலே பத்து…

கருவி இசைத்துக் கற்றானா கருவில் இருந்தே பெற்றானா சரிகம பதநி சுரங்களெல்லாம் சுடர்விரல் நுனிகளில் உற்றானா வரிகளில் இசையைக் கண்டானா வானின் அமுதம் தந்தானா ஒருமுறை வந்த இசை மன்னன் உலகுக்கு மீண்டும் வருவானா…

உள்ளங்கால்கள் வலித்தால் கூட ஓய்வு கொள்ள நேரமில்லை வெள்ளம் போலக் கனவுகள் வந்தும் வடிகால் மறந்தால் வாழ்க்கையில்லை முள்ளும் மலரும் நிறைந்தது பாதை மயங்கி நின்றால் பயணமில்லை தள்ளிப் போட்டால் தேங்கிப் போகும் தொடர்ந்து…

காற்றில் ஏறும் குளிரழகு காலை வானத்தின் நிறமழகு நேற்றைய வாழ்வின் வலியழகு நாளையின் நம்பிக்கை ஒளியழகு வெய்யில் பருகும் குளமழகு வியர்வை பருகும் நிலமழகு வையம் வழங்கும் வாய்ப்பழகு வெல்லும் நேரத்தில் பணிவழகு நீரில்…

தூவிய விதையில் வான்மழையின துளிகள் படுவது யாராலே ஏவிய கணைகள் இலக்குதனை எட்டி விடுவதும் எதனாலே மேவிய ஒழுங்குகள் எத்தனையோ மேதினி இயக்கத்தை ஆள்கிறது ஆவல் வளர்க்கும் விந்தையிது ஆண்டுகள் பலவாய் தொடர்கிறது! யாரோ…

எனக்குள் இருக்கிற நிர்வாகி எழுந்து பார்க்கிற நேரத்தில் கணக்குகள் நிரல்கள் திட்டங்கள் கண்ணைக் கட்டும் காலத்தில் தனக்குள் திட்டம் பலதீட்டி தாளில் கணினியில் அதைக்காட்டி கனக்கும் இமைகள் கசக்குகையில் களத்தின் சூட்சுமம் விரிகிறது, கேடயம்…